فناوری‌نانو با داشتن خواص فیزیکی نظیر رسانایی الکتریکی و واکنش‌های شیمیایی می‌تواند به توسعه ادواتی منجر گردد که عملکرد آنها را تحت‌‌تاثیر قرار دهد. در صورتی که ما بتوانیم این فناوری را ارتقا دهیم، این فرصت را خواهیم داشت تا نه تنها حوزه الکترونیک بلکه بسیاری از حوزه‌های زندگی مدرن کنونی را تغییر دهیم.
5 راهکار فناوری‌نانو برای تامین امنیت آینده عبارتند از:
1. پزشک‌هایی در درون بدن
فناوری پوشیدنی متناسب به این معنی است که ما قادریم سلامتی خود را با استفاده از دستگاه‌هایی خاص بررسی کنیم. این دستگاه‌ها اغلب نمونه خال‌های الکترونیکی هستند که می‌توانند علائم حیاتی ما را حس کنند. اما با کوچک‌سازی این فناوری ما می‌توانیم با جایگزینی و یا تزریق حسگرهای کوچک در داخل بدن، سلامتی خود را پایش نماییم.
2. حسگرها
با اتکا بر نانومواد و تکنیک‌های ساختی که به تازگی اختراع شده‌اند، امکان افزایش کارایی انرژی و کوچک‌‌تر و کامل‌تر شدن این حسگرها فراهم شده است. برای مثال در حال حاضر امکان چاپ حسگرهایی با ویژگی‌های بسیار خوب در رُل‌های منعطف پلاستیک‌ها و با هزینه پایین فراهم شده است.
3. ساختارهای خودترمیم شونده
وقتی شکاف‌ها ظاهر شوند در این صورت نقش فناوری‌نانو پررنگ‌تر می‌شود. تغییر ساختار مواد در مقیاس نانو، با ایجاد ساختی که قادر به دفع آب می‌باشد، خواص منحصر به فردی را در آنها ایجاد می‌کند. در آینده، پوشش‌ها یا افزودنی‌های فناوری‌نانو این امکان را فراهم می‌سازند تا زمانی که مواد آسیب دیده یا پوسیده شدند، ترمیم شوند.
4. امکان ساخت داده‌های بزرگ
تمامی این حسگرها نسبت به گذشته اطلاعات بیشتری را تولید می‌کنند. به همین دلیل ما به فناوری نیاز داریم تا بتوانیم آنها را پردازش کنیم. در این راستا، فناوری‌نانو امکان ساخت حافظه‌های فوق‌العاده فشرده که ذخیره کردن گنجینه داده‌ها را ممکن می‌سازند، فراهم می‌کند.
5. مقابله با تغییرات آب و هوایی
مقابله با تغییرات آب و هوایی به این معنی است که ما به راه های جدیدی برای تولید و مصرف برق نیاز داریم که در حال حاضر فناوری‌نانو نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کند. فناوری‌نانو به ساخت باتری‌های با امکان ذخیره انرژی بیشتر برای خودروها کمک کرده و این امکان را فراهم می‌سازد تا صفحات خورشیدی نور بیشتری را به برق تبدیل کنند. ترفند مشترک در هر کدام از کاربردهای فوق، استفاده از نانوساختارها یا نانومواد (مثلا نانوسیم‌ها یا نانولوله‌های کربنی) است که یک سطح صاف را به یک سطح سه بعدی با سطح بسیار بیشتر تبدیل می‌کند.
